Bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı. Kızımla ilk 23 Nisan’ımız. Ankara da hava oldukça soğuktu. Bugünü evimizde geçirdik. Bugün kızımla dışarıda bir töreni izlemeyi çok isterdim. Ama böyle olması gerekiyordu. Mecburiyetler…
Ayrıca kızım bugün 8. Ayını da doldurdu. Gittikçe büyüyor evladım. Arkandna koşturan mı var be zaman 
Masal’dün biraz dışarıya çıkarttık. Havaya henüz alışamamış olacak ki akşam eve geldiğimizde biraz sesler kırılmıştı. Hemen karnını doyurdum bir grip şurubu verdim ve uyuttum. Geceyi şuruptan mıdır dışarı da gezmenin yorgunluğu mudur bilinmez uyudu güzel geçirdik. Artık büyüyoruz da uykularımız düzene mi girecek acaba. Umarım umarımmm… gerçekten buna çok ihtiyacım var artık. 4 ayı da anneanne de geçirmenin rahatlığıyla bu yükler bana biraz ağar geliyor.
Ben kızımla vakit geçirmeyi onunla sarılıp uyumaya bayılıyorum. Bazı kaynaklar da çocuklarla uyumak, çocuğa öz güven duygusu kazandırır diyor. İlk zamanlar Masal’la uyumadım. Benim kokuma alışır devamlı yanında beni arar diye düşündüm. Ta ki şu 7.5 aylık zamana gelene kadar. Masal artık yalnız odasında uyuyabilen bir bebek. Telsizle onu yatak odasından takip edebiliyorum. Böylelikle ben de rahatlıkla uyuyabiliyorum. Ama artık bu rahatlığın verdiği o özgüveni kullanmak adına bazı geceler yanıma alıyorum Masal’ı. Onun kokusunu içime çeke çeke uyuyorum. Bu bana da çok iyi geliyor. Günün bütün yorgunluğunu atıyorum. Sinir stres hiç bir gerginlik kalmıyor bende de. Nedense Masal da deliksiz uyuyor yanımda. Bakalım zaman bize ne gösterecek.

Share: