Kocam bizim şuan tatilde olduğumuza inandırdı bizi. Altı üstü iki ay önce ayrılmış olduğumuz şehri ziyarete geldik. Anne evinde tatil mi olur ki… Sadece kısa bir mola bizimki…

Masal tam “baba” demeye başladı biz İzmir’e geldik. Ama dersimize iyi çalışıyoruz. Her adımımızda “baba, baba” tekerlemeye başladık. Unutmamak lazım demi. Bir dahası olacak bu tatilin 😀 “Çocuk beni unutuyor” der yollamazsa ne yaparız Ankara’da…

Ankara demişken… Evet güzel şehir. Ama ne olursa olsun İzmir’e bir alışmışlık var ya bizde ısınamadım henüz. Herkesin vardır bir aşık olduğu şehir, unutamadığı, ya da hiç ayrılmak istemediği.

Evet biz babamızı özledik. Ankara’yı sevmesem de, sevdiğim adam orada kaldı. Evim eşyalarım yeni düzenim. Dönücem dönücem az kaldı.

Bir de evde beni bekleyen sürprizler vardır şimdi demi. Ne de olsa bir hafta evde yalnız kalan bir adam vardı. İlk defa yaşıyoruz bunu ya çok merak ediyorum. Acaba kocam evi ne kadar dağıttı, batırdı 😂 Ee ne bekliyordunuz ki sürpriz diyince 😂😂😂 Aslında mutfağa alışık bir kocaya sahibim ama toplama temizleme huyumuz yok bizim. Karnını doyormuştur da sonrasını gidince göreceğiz. Bir hafta benden haber alamazsanız bilin ki evi yuvalıktan çıkmış bir kadın var…

Masal senenin ilk kısa kollularını İzmir de giye dursun ben evimi düşüneyim. Bir de kocam “siz tatildesiniz” desin. Asıl tatilde olan kendisi bence. Çocuk ağlaması, uyku bölünmesi, bir de benim onun diliyle “dırdırlarım” yok… Daha ne olsun ki…