Sen bir babasın!

Belki 9 ay karnında taşımadın ya da vücudundan bir organ ile onu beslemedin ama sen bir babasın. Sen o elmanın yarısısın. Sen kız çocuğun oldu diye öyle bir kenara çekilip oturamazsın. Tam tersi sen artık bir kız çocuğu babası isen sahaya çıkma vaktin geldi demektir. Bakma sen annenin baş rollerde gibi gözüktüğüne. Anne belki sağlıklı kılacak kızını ama ruhu ancak seninle şekil alacak.

Ey kız çocuğu babası. Kalk oturduğun yerden. Belki futbol oynayamazsın ama (ki oynamamak için bir neden yok) evcilik babasız oynanmaz. Kız çocuğu babası kalk ve kızının saçlarını tara. İnan senin onu beğeniyor olman ya da saçlarına dokunuyor olman annesinin beğenisinden çok daha önemli. Biliyoruz bütün gün çok yoruluyorsun. O şirkette, işte her nerede ise seni çok çalıştırıyorlar ama eğer ileride daha mutlu bir hayat istiyorsan bugün kızınla vakit geçir. Sen kız çocuk babası kızının altını değiştir, onunla temas et, gözlerine bak, gülümse ileride sana daha büyük gülümsemeler getirecek bugün temas ettiğin her an. Sen babasın. Yok anneden bir farkın. Aslında var sen ruh heykeltıraşısın. Senin o kız çocuğunun ruhuna vereceğin oyuklar, törpüler, kıvrımlar onu kadın, anne, insan yapacak. Yok öyle oyundan çekilmek.

Seni seviyorum demek zor mu geliyor? Olabilir. Belki doğanda yok. Öyle yetiştirmediler seni ama hemen vazgeçme. Bak teknoloji gelişti. Belki tutmaz yerini dilden dökülen sıcak kelimelerin ama olsun hiç duymamasından iyidir. Mektup yaz, mesaj yaz, mail yaz ama mutlaka söyle. Seni seviyorum kızım de! Geç aynada kendi kendine söyle önce. Bak içini nasıl bir sıcaklık kaplayacak gör. Eğer kızına seni seviyorum demeyi başarırsan inan kızının mutlu evliliğine, mutlu arkadaşlıklarına, mutlu hayatına şahit olacaksın. Demiyorum ki mutlaka iyi şeyler yaşayacak ama sevilmediği zamanı anlamayı öğrenecek. Sevilmediği erkeğin yanında durmamayı öğrenecek. Senin ‘seni seviyorum’ demen onun bir ömür boyu sevgisiz kalmasını engelleyecek.

Sen bir babasın. Kızına mal, mülk, para bırakma peşine düşme. Bunları yapabiliyorsan ne ala ama bunu ondan vakit çalarak yapma. Unutma senden gelen para erir gider belki ama senin yarattığın anılar onunla yaşar sonsuza kadar. İlk adımını attığında, ilk kelimesini söylediğinde, ilk kep töreninde en çok sen alkışla. Ellerin acıyana kadar alkışla. Akşam eve geldiğinde bütün gününü ona anlat. Seni üzen şeyleri de anlat. Derdini, tasanı, mutluluğunu anlat. Anlat ki anlatmayı öğrensin. Eğer kızının sırdaşı olmayı başarırsan artık sırtın yere gelmez unutma.

Sen bir kız çocuğu babasısın. Sen çok şanslısın. Her zaman bir kadın tarafından koşulsuz sevilme şansını yakaladın. Kalıplarını yıktığın kadar başarılısın bunu unutma. Bir çocuğun babasının kim olduğu önemli değil, çocuğun onu kim olarak hatırladığı önemli. Seni memnun etmek için yaşayan bir çocuk yaratma. Ne yaparsam yapayım babam gurur duyar diyen bir çocuk için çalış. Hadi şimdi oyuna girme zamanı…

Ek gıdalara geçiş aslında göründüğü kadar zor bir durum değildir. Önce biraz sabır gerektirir sonra da el çabukluğu. Ek gıdaların en sağlıklı tıptaki uygunluğu dolu dolu biten 6. Aydan sonra başlar.  Çevreniz de size bu konu da ısrarlı davrananlar, yada sizden onaysız bebeğinize ek gıdaya erken başlatmak isteyenler olacaktır. Sakın yapmayın. Doktorunuzla birlikte alacağınız kararlar bebeğiniz için en uygunu olacak asla unutmayın.

Şimdi ek gıdalara geçişte bilmemiz gereken en önemli kurallar;

• Ne zaman yedirmeliyim?
• Ne kadar yedirmeliyim?
• Ne yedirmeliyim?

Bu 3 kural bizim işimize yaracak altın bileziğimiz. Öncelikle bebeğinizin karnının aç olması gerekir. Emzirmeyle arasında en az 2 saat geçmiş olması gerekir. Ne kadara gelince. Bebeklerinizin midesi bir elinin yumruğu kadardır. Bu 2 yaşına kadar böyle gidecektir. Bebeğinize bundan fazlasını vermek sağlıklı değil aslında zararlıdır. Bunu da yemek istemiyorsa zorlamaya gerek yok. Daha baştan çocuğumuzu soğutursak sonrası bize işkence olur. Önce bebeklerde sıvıyla başlanmalıdır. Sebze çorbaları, sıkma meyve suları gibi. Bu sıvılara çocuğun bünyesi alışınca yavaş yavaş pürelere geçilebilir.

Bebekler 9. Aya girdiklerinde artık yemek seçmiyor duruma gelmiş olmaları ve kendi yemeklerimizden pürelere geçmiş olması oldukça sağlıklıdır. Bu çocuklarımız da bizim yemeklerimize ortakçı olduklarını gösterir. Bundan sonra ki aşamalar da artık onlar birer bireydi. Zorlamadan sık sık az az yedirmek bebeği sıkmayacak ve bize de işkence olmayacaktır.

Bebekler ek gıdalara geçişte sık sık kusarlar. Bunun sebebi midenin anne sütünden başka bir şeye alışık olmamasıdır. Endişe etmeye gerek yok bu durumda. Her aldığı farklı tatta kusma ihtiyacı duymadı oldukça doğal.

Haydi ek gıdalara başlayan anneler hepinize kolay gelsin…

Evet anneliğin o bitmek bilmyen kendi isteklerinden biri daha. Daha masal doğmadan aldım emziklerini. Çocuk bunu ister mi emer mi demedim bile. Ee ben istiyorum ya o da emecek emindim kendimden, emdirecektim onu.

Çevremdekiler hastaneye götür, topuk kanı alınınca ağlarken hemen tuttur, öyle alışır dedi. Tabi o eksiksiz hazırlanan doğum çantasına emziğimizi de koyduk.

Doğumdan sonra ilk geceden başlayarak hemen verdik çocuğun ağzına. Nasıl da emiyordu görmeniz lazım. Hemen de alışmıştı. Ebeler görünce de bir güzel fırçamızı yedik. Daha gelişmekte olan çene yapısına zararlıymış. Şuan verilmezmiş. En az bir 40 günlük olması gerekiyormuş. İyi de 40 günlükten sonra tutmazdı ki…

Eve geldik. Tabi masala emzik tutturma gayretleri devam etti. Ama artık almadı çocuk. Ee o da haklı oyun oynuyorduk çocukta resmen. 40 gün geçti yok. 2 ayı doldurduk zar zor almaya başladı. Tabi bu arada denemediğimiz numara, denemediğimiz marka kalmadı. Evde 20 çeşit emzik oluştu. Sonun da tercihimiz bundan yana oldu.

Her şey güzeldi. Masal emzikle ayakta uyuyor yerine yatırana kadar emiyor. Uykuya dalınca ağzından kendi atıyor sonra da emziği aramıyordu. Emziksiz uyumaz ama yorulana kadar da emmezdi. Her şey istediğim gibiydi… taaa kiii diş çıkarmaya başlayana kadar. Emzikle dişlerini kaşımaya alıştı. Derken emziğin bağımlısı oldu. Gece ağzından düşünce uyanıyor. Alana kadar inatlaşıyor ağlıyor, bu arada da uykusu dağılıyordu. Doktorumuz da ‘’artık bırakmaya başlasanız iyi olacak’’ dedi. Bebeklerde emzik nasıl bıraktırılır diye düşünmeye başladım.

Hemen aklıma anneanne fikirlerinden geldi. Evdeki eski emziklerden birinin ucunu çatalla deldim. Emziği bırakmalıydık ama tedbirli de davranmalıydım. Bunu yemezse kendi emziğini yedekte tutmam gerekiyordu. Gece gece bir de aynısından aramamalıydım. Önce kendi emziğiyle uyutuyordum Masal’ı atınca delik olanı veriyordum. Böyle böyle derken kendi emziğini bıraktık bir kıyıya. Delik olanı da emmekte emmekte güçlük çekiyordu. Derkennn mutlu son. 3 gece de emziksiz uyumaya alıştık.